Aux Armes de Bruxelles

Rudy Vanlancker had altijd al een zwak voor "Aux Armes de Bruxelles", het naburige restaurant waar hij als kind opgroeide. Hij liep er in 1972 zelfs stage in de keuken, toen hij aan de hotelschool van Namen studeerde.

Reeds veertig jaar aan het roer van Chez Léon, zag hij dit instituut leven, groeien, en jammer genoeg ook naar beneden tuimelen.

Dit verval maakte hem triest. Monsieur Rudy, zoals hij in zijn zaak genoemd wordt, iemand die vindt dat er in deze buurt plaats is voor vernieuwing, en dat voor diverse restaurants met ambitie.

Hij vindt ook dat Brussel het verdient om meerdere toprestaurants in het centrum van de stad te hebben, te meer omdat het Îlot Sacré vroeger een geliefkoosde bestemming was voor vele Brusselaars.

Dat hij deze parel van de Belgische gastronomie overneemt, is een teken dat Rudy Vanlancker altijd geloofde in deze buurt. Hij wil “Aux Armes de Bruxelles” zijn glans van weleer teruggeven.

Hij hoopt de authenticiteit van toen opnieuw terug te winnen, door het behoud van wit linnen op de tafels, een brigade met kelners die volgens de traditie gekleed zijn en een kaart met daarop tal van klassiekers. Hij wil van “Aux Armes de Bruxelles” de mooiste brasserie van het stadscentrum maken.

Teruggaan naar het oude wil niet zeggen dat er achteruit wordt gegaan, integendeel. Het pand werd volledig, van boven tot onder, onder handen genomen. De voormalige keuken werd met de grond gelijkgemaakt en helemaal opnieuw gebouwd om te beantwoorden aan de jongste eisen van een eigentijdse keuken op hoog niveau. Brasserie “Aux Armes de Bruxelles” wordt geen verlengde van “Chez Léon”. Beide zaken zijn verschillend, maar ook complementair. Frituur Chez Léon wil bovenal een populaire en familiale zaak blijven, terwijl brasserie “Aux Armes de Bruxelles” op een meer veeleisend clientèle mikt. Geen hip en trendy cliënteel, maar het culinaire wereldje dat de smaak kent van (h)eerlijk eten en zichzelf graag een plezier doet.